Jest opracowaniem, które zawiera analizę zużycia energii oraz określa stan techniczny obiektu, urządzenia lub instalacji. W audycie efektywności energetycznej zawarty jest wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej obiektu, urządzenia lub instalacji wraz z oceną ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii. Szczegółowy zakres i sposób sporządzania audytu efektywności energetycznej został określony w aktach wykonawczych do Ustawy o efektywności energetycznej.

Audyt powinien zawierać szczegółowy przegląd zużycia energii w budynkach, instalacjach przemysłowych oraz w transporcie, odpowiadających łącznie za co najmniej 90% całkowitego zużycia energii. Duzi przedsiębiorcy zobowiązani są do przeprowadzenia audytu energetycznego co 4 lata. Z obowiązku wyłączone są podmioty, które posiadają system zarządzania energią (według normy ISO 50001) lub system zarządzania środowiskowego zgodny z wymogami EMAS i w ramach nich przeprowadzili audyt energetyczny przedsiębiorstwa.

Odbiorcą przemysłowym nazywamy odbiorcę końcowego, który wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną przynajmniej jednym kodem PKD wymienionym w ustawie (działalność ta nie musi być działalnością przeważającą) oraz w poprzednim roku zużył nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej.

W ustawie o efektywności energetycznej termin „odbiorca przemysłowy” nie został zdefiniowany w sposób bezpośredni w przeciwieństwie do innych aktów prawnych regulujących funkcjonowanie sektora energetycznego, takich jak Ustawa prawo energetyczne czy ustawa o odnawialnych źródłach energii. Jednak ze względu na wyraźne podobieństwa dotyczące kryteriów klasyfikacji odbiorcy końcowego jako odbiorcę przemysłowego (dotyczących rodzaju wykonywanej działalności oraz granicznego poziomu zużycia energii elektrycznej) podmioty te określa się często mianem odbiorców przemysłowych.

Polskie Kody Klasyfikacji Działalności (PKD) wymienione w Ustawie: 0510, 0729, 0811, 0891, 0893, 0899, 1032, 1039, 1041, 1062, 1104, 1106, 1310, 1320, 1394, 1395, 1411, 1610, 1621, 1711, 1712, 1722, 1920, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2060, 2110, 2221, 2222, 2311, 2312, 2313, 2314, 2319, 2320, 2331, 2342, 2343, 2349, 2399, 2410, 2420, 2431, 2432, 2434, 2441, 2442, 2443, 2444, 2445, 2446, 2720, 3299, 2011, 2332, 2351, 2352, 2451, 2452, 2453, 2454, 2611, 2680, 3832.

Świadectwo efektywności energetycznej stanowi potwierdzenie planowanej do zaoszczędzenia ilości energii finalnej wynikającej z przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej. Wydawane przez prezesa URE na wniosek podmiotu. Świadectwa efektywności energetycznej nazywane są również białymi certyfikatami, stanowiąc mechanizm rynkowy stymulujący realizację inwestycji poprawiających efektywność zużycia energii.

Białe certyfikaty to nieoficjalna nazwa dla świadectw efektywności energetycznej (patrz świadectwo efektywności energetycznej)

Zgodnie z Ustawą o efektywności energetycznej podmiotami zobowiązanymi nazywamy:

1. przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

2. odbiorcę końcowego przyłączonego do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będącego członkiem giełdy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 719) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot

3. odbiorcę końcowego przyłączonego do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będącego członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.6))

4. odbiorcę końcowego przyłączonego do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzającego gaz ziemny w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, w odniesieniu do ilości tego gazu zużytego na własny użytek

5. towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, na zlecenie odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Energią finalną nazywamy energię lub paliwa zużywane przez odbiorcę końcowego. Przez pojęcie energii należy rozumieć energię przetworzoną w dowolnej postaci, a przez pojęcie paliwa, paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej.

Energią pierwotną nazywamy energię zawartą w pierwotnych nośnikach energii, pozyskiwaną bezpośrednio ze środowiska, a w szczególności: w węglu kamiennym energetycznym (łącznie z węglem odzyskanym z hałd), w węglu kamiennym koksowym, w węglu brunatnym, w ropie naftowej (łącznie z gazoliną), w gazie ziemnym wysokometanowym (łącznie z gazem z odmetanowania kopalń węgla kamiennego), w gazie ziemnym zaazotowanym, w torfie do celów opałowych, oraz energię: wody, wiatru, słoneczną, geotermalną wykorzystywaną do wytwarzania energii elektrycznej, ciepła lub chłodu, a także biomasę.

Przedsięwzięciem służącym poprawie efektywności energetycznej nazywamy działanie polegające na wprowadzeniu zmian lub usprawnień w obiekcie, urządzeniu technicznym lub w instalacji, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii. Szczegółowy wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej zawarty jest w obwieszczeniu Ministra Energii z dnia 23 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej.

Jednostka tony oleju ekwiwalentnego jest równoważnikiem jednej tony ropy naftowej o wartości opałowej równej 41 868 kJ/kg

Jednym ze sposobów realizacji obowiązku osiągnięcia oszczędności energii finalnej jest uiszczenie opłaty zastępczej przez podmioty zobowiązane. Opłata zastępcza jest równa iloczynowi jednostkowej opłaty zastępczej oraz oszczędności energii finalnej pozostającej do wykonania obowiązku.

Wysokość jednostkowej opłaty zastępczej wynosi 1000 zł w 2016 r., 1500 zł w 2017 r., a w każdym kolejnym roku wzrasta o 5% względem wysokości z roku poprzedniego.

Obowiązek może być realizowany przez uiszczenie opłaty zastępczej tylko w sposób częściowy, w wysokości 30% za rok 2016, 20% za rok 2017, 10% za rok 2018. Od 2019 r. podmioty zobowiązane będą zobligowane do wykonania obowiązku w 100% przez realizację przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej bądź przez przedstawienie do umorzenia świadectw efektywności energetycznej.

Prawa majątkowe wynikają ze świadectwa efektywności energetycznej i są towarem giełdowym podlegającym obrotowi na Towarowej Giełdzie Energii. Powstają one z chwilą zapisania świadectwa po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej. Zapis następuje na podstawie informacji przekazanych przez Prezesa URE. W przypadku przedsięwzięć zrealizowanych informacja przekazywana jest wraz z wydaniem świadectwa efektywności energetycznej podmiotowi, natomiast w przypadku przedsięwzięć planowanych przekazanie informacji następuje do 30 dni od otrzymania zawiadomienia o zakończeniu realizacji przedsięwzięcia.

Audytem potwierdzającym nazywamy audyt efektywności energetycznej sporządzany po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w wyniku którego osiągnięto oszczędność energii finalnej większą niż 100 toe. Audyt ten sporządza się w celu potwierdzenia osiągniętej oszczędności energii i przekazuje Prezesowi URE wraz z zawiadomieniem o zakończeniu realizacji przedsięwzięcia.

Efektem użytkowym nazywamy efekt uzyskany w wyniku dostarczenia energii do danego obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, w szczególności wykonanie pracy mechanicznej, zapewnienie komfortu cieplnego lub oświetlenie.

Oszczędnością energii nazywamy ilość energii stanowiącą różnicę między energią potencjalnie zużytą przez obiekt, urządzenie techniczne lub instalację w danym okresie, przed zrealizowaniem jednego lub kilku przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, a energią zużytą w takim samym okresie, po zrealizowaniu tych przedsięwzięć i po uwzględnieniu znormalizowanych warunków zewnętrznych wpływających na zużycie energii.